Hey yakışıklı, hangi gezegendensin sen?
Her şeye yeniden başlamak çok berbat.
Annemle birlikte Batı Virginia’ya taşındığımızda, kendimi sıkıcı işlere adamıştım, ta ki tüyler ürpertici yeşil gözleri ve kaslı vücuduyla yan komşumuz karşımda dikilene kadar. Ama işler tahmin ettiğiniz gibi gitmedi.
O, ağzını açtı.
Daemon hem kabaydı hem de kendini beğenmiş bir pislikti. Birbirimizden hoşlanmamıştık. Tam hikâye burada bitiyordu ki bir kazaya uğradım ve Daemon zamanı dondurarak beni kurtardı.
Yakışıklı uzaylı komşum üzerimde bir iz bırakmıştı.
Yanlış okumadınız. O, bir uzaylı. Daemon ve kız kardeşinin yeteneklerini çalmak isteyen düşmanları vardı ve Daemon’ın bıraktığı iz bütün düşmanları başıma toplamıştı. Bu korkunç durumdan canlı kurtulmak içinse tek yapmam gereken üzerimdeki uzaylı iz etkisini yitirene kadar Daemon’ın yanından ayrılmamaktı.
"Delilik bu ama senden korkmuyorum."
"Korkmuyor musun?"
"Hayır." Güldüm ama sesim biraz isterik gibiydi, inandırıcılıktan tümüyle uzaktı. "Hiç uzaylıya benzemiyorsun!"
Bunu belirtmek önemli gibi görünmüştü.
Tek kaşını kaldırdı. "Uzaylılar neye benzermiş peki?"
"Sana... Sana değil," dedim heyecanla. "Göz kamaştırıcı olmazlar."
"Sence ben göz kamaştırıcı mıyım?" Gülümsedi.
Ona kötü kötü baktım. "Kes sesini. Sanki bu gezegendeki herkesin, senin yakışıklı olduğunu düşündüğünü bilmiyorsun." Yüzümü buruşturdum, bu konuşmayı yapıyor olmak bile hayret vericiydi. "Uzaylılar - yani varlarsa tabi - koca gözlü ve cılız kollu küçük yeşil adamlardır ya da... Ya da dev böcekler ya da yamuk yumuk küçük yaratıklardır."
Daemon kahkahayı bastı. "ET gibi mi?"
"Evet! ET gibi hıyar! Bunu komik bulmana sevindim. Kafamı zaten yeteri kadar karıştırdığınız yetmezmiş gibi. Belki de kafamı falan çarpmışımdır."
Ne zamandır okumak istediğim ama bir türlü almaya cesaret edemediğim Lux serisin ilk kitabı ile karşınızdayım.
Kitap Katy'in ağzından anlatılıyor. Katy kendi halinde kitaplara aşık (blogu var *.*) minnoş bir karakter. Bazı sebeplerden dolayı annesi ile Batı Virginiaya taşınıyor. Şansa bakın ki ultra öküz olan bir komşunun yanına. Bir gün marketin yerini sormak için kapılarını çalan Katy karşısında Daemon'u bulur. Ve öküzümüz ile ilk tanışması gerçekleşir. Daemon'un ikizi Dee ile de çok iyi arkadaş olması kaçınılmazdır. Katy'in hayatını kurtaran Daemon kızın üzerinde iz bırakır ve bu iz düşmanları ona çeker. Bu izden kurtulana kadar Daemon'un yanında durmak zorunda kalır.
Konusundan bahsettiğime göre biraz eleştiri yapayım...
"Blog'una baktım."
Ah. Tanrım. Bebeğim. Yüce İsa. Nasıl Bulmuştu? Bir dakika. Önemli olan bulmuş olmasıydı. Blog'um artık Google'da çıkıyor muydu? Bu muhteşemdi işte. "Yine beni takip ediyorsun, anlıyorum. Yasaklama emri çıkarmama gerek var mı?"
"Rüyanda görürsün Kedicik." Pişmiş kelle gibi sırıttı. "Ah, bekle, rüyalarında zaten başroldeyim, değil mi?"
Katy'in kitap blogu olması kalbimi fethetti. Her romantik olayın sonu Daemon'un öküzlüğü ile bitmesi ve bu konuşmaları okumak büyük bir zevkti. Ama kitaba hayran kaldım diyemem yani okusam da olur okumasam diyeceğim tarzdandı. Seriyi bitireceğim çünkü olaylar olaylar içinde merak var sonunda ne olacak duygusu içimi yer bitirir. O yüzden bu aralar Lux serisi ile karşınızda olacağim.
Hep en güzel insanların, gerçek anlamda hem içi hem dışı güzel olanların, sessizce bunun etkisinden bihaber olanlar olduğunu fark ettim. Sahip oldukları güzelliği savunanlar elindekini boşa harcamıyorlar mı? Güzellikleri sadece gelip geçici, sadece gölgeleri ve hiçliği saklayan bir kabuktan başka bir şey değildir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder